BETWS-Y-COED 10 T/M 13 JUNI

13 juni - Swallow Falls - Conwy - Llandudno
Onze laatste dag in Betws-y-coed (Betsy) breekt aan. Wat gaan we doen?
De Swallow Falls zijn hier bijna om de hoek, dus op weg naar Conwy kunnen we die mooi even meepikken. Het betekent wel dat we op de vroege ochtend eerst een flinke trap op moeten en daarna een lange trap af om dichtbij de waterval te komen. De waterval is prachtig net als de bosachtige omgeving. Het water gutst langs de stenen en rotsblokken naar beneden. Vervolgens weer de trap naar boven en we zijn helemaal wakker na deze ochtendgymnastiek!

De weg naar Conwy is mooi, bochtig en er zijn mooie uitzichten. Conwy blijkt een leuke plaats met een imponerende kasteelruine. We beklimmen de trappen naar de stadswallen en lopen zo naar de ingang van het kasteel. We kopen een kaartje voor seniorentarief (ja, ja) en we bewonderen de grootsheid van de ruine. Er is ook een zwerm Japanners neergestreken die kakelen als kippen en allemaal om de beurt op de foto willen. We wachten maar even tot hun stofwolken zijn opgetrokken. Conwy Castle ligt aan de rivier en domineert de stad. 
We wandelen nog even langs de kade en zien dat er een paar boten op het droge liggen. Die kunnen niet weg voordat de vloed opkomt. 

Onze volgende stop is Llandudno en deze stad is voor ons een verrassing. In een halfronde boog langs de baai staat een lange rij Victoriaanse huizen. Het is moeilijk te beschrijven, je moet het eigenlijk zien. En er is een pier. Daar is het erg druk vanwege de vrije zaterdag. Hele families drentelen over de pier onder het genot van een ijsje of andere lekkere dingen. 
We lopen de pier af en genieten van het uitzicht op de mooie Victoriaanse huizen. Daarna wandelen we nog even door de rest van de stad en drinken ergens koffie. Tot slot gaan we nog even een begraafplaats op rond een kerkje. Daar staan grote grijze kisten op het grasveld. Nadere bestudering leert ons dat ze daar al sinds 1800-zoveel staan. Heel apart en we hebben zoiets nog nooit gezien.    
We willen nog even een rondje rijden om Great Ormes Head, maar ze vragen maar liefst een tol van 5 pond voor het stukje van amper een kilometer. We worden een beetje dol van al dat betalen voor parkeren - ook meestal tussen de 2 en 5 pond, van gratis parkeren hebben ze niet gehoord - en nu ook nog betalen voor een rondje om een heuvel wordt ons te gek. De koers: 1,40 euro voor 1 pond. Je bent snel geneigd om de pond gelijk te stellen aan de euro en dat is een beetje verraderlijk.

Tegen 4 uur zijn we weer terug in Betsy, nog net op tijd voor de Antique Market in de kerk. We wippen even binnen. Er is veel te zien; leuke, gekke, mooie en lelijke dingen. Ze zijn oud tot heel oud. Natuurlijk werpen we ook even een blik in de kerk zelf. Het is er erg donker, maar we kunnen toch zien dat alles er goed uitziet. 
We keren terug naar ons appartement en betalen vast, zodat we morgenochtend niet meer moeilijk hoeven te doen en zo weg kunnen rijden voor onze laatste stop; Folkestone.

Kerkje Betws-y-Coed
12 juni - Beddgelert - Bala - Llangollen
Het is niet te geloven, maar ook vandaag is het mooi weer met tegen de 20 graden. Er is wel wat minder zon dan voorgaande dagen, maar we zijn heel tevreden. 
We beginnen met het maken van wat foto's in Betws-y-Coed, door ons voor het gemak een paar dagen geleden al omgedoopt tot Betsy. 
We halen brood en beleg en maken in ons appartement brood voor onderweg. 

Van Betsy rijden we naar naar Beddgelert, dwars door de bergen van Snowdonia. Die bergen kun je niet op met de auto. Er lopen alleen wandelpaden. Je kunt wel met een treintje naar de top van de hoogste berg, de Snowdon, maar dat vertrekt op voor ons onmogelijke tijden. We hebben al eerder geprobeerd ergens een rit met de trein te maken, maar we hebben niet zoveel zin om ca. 3 uur op de trein terug te wachten, want zo werkt dat hier. 
Waar mogelijk stoppen we om van de mooie uitzichten te genieten. Het blijft een probleem hier, die parkeerplaatsen. Of ze worden niet op tijd aangegeven of ze zijn er gewoon niet. Hetzelfde geldt voor bezienswaardigheden. Die worden aangekondigd met een bruin bordje. Dat bordje staat alleen bij de afslag. Dus je moet vol in de remmen, waardoor de achterop komende auto's in de problemen komen en het tegemoet komende verkeer om je heen moet. Allemaal niet echt makkelijk dus. We slaan daardoor ook een aantal dingen over die wel eigenlijk wel hadden willen zien. Omkeren is ook geen optie. De wegen zijn smal en afgezet met muurtjes. Geen inhammen waar je gebruik van zou kunnen maken. 

Beddgelert is leuk, wel wat kleiner dan Betsy. In de zomer moet het er druk zijn, maar nu valt het mee. Deze keer ben ik degene die iets aanschaft; een leuke bloempot opgebouwd uit platte steentjes. Die staat vast leuk in de tuin. 
Via Porthmadog rijden we naar het meer van Bala. Daar brengen we wat tijd door, want het is er aangenaam en rustgevend. Er zijn wat meer mensen dan we gewend zijn, maar niemand maakt lawaai en iedereen is heel relaxed en vriendelijk. 
Duidelijk is wel dat de Engelsen te kampen hebben met het probleem van overgewicht. Ze doen ook niets om de trillende hangbuiken en enorme achterwerken te verhullen. Korte broeken en veel te krappe shirtjes zijn de trend. 
En lekkere grote ijsjes en 'fish and chips' worden af en aan gedragen. 

Van Bala rijden we naar Llangollen. Net voor Llangollen lopen 3 bruggen over elkaar. We krijgen er maar 2 op de foto, maar je krijgt wel een idee van de sfeer en de omgeving. Llangollen zelf is een wat grotere plaats en duidelijk toeristisch. We strijken neer op een terrasje en worden bediend door een Turk die jaren in Eindhoven heeft gewerkt. Hij kent Rotterdam, Delft, Groningen en Friesland. Hij spreek nog een beetje Nederlands.  

We rijden terug naar Betsy en arriveren daar tegen 5 uur. Tijd voor een glaasje wijn!

11 juni - Llanfair pwllgwyngyll, Hidden Gardens, Rhosneigr en Caernarfon
Na een prima nachtrust doen we boodschappen voor het ontbijt, want het is over met de verwennerij die we in ons vorige verblijf hadden.
Daarna maken we plannen voor de dag. We komen uit op een bezoek aan de plaats met de op 2 na langste naam uit de wereld. Zie boven de verkorte uitvoering. 
We maken een rondje over het stationnetje waar we een foto maken van die lange naam. Dan duiken we nog even een grote winkel in waar ze van alles verkopen. Rene hoopt op een pet voor zijn verzameling, maar ze zijn afschuwelijk dus hij ziet af van de koop. Maar... hij ontdekt een waterafstotend windjack wat heel erg van pas zou komen op de golfbaan. Dus geen pet, wel een jack!

We gaan vervolgens naar de Hidden Gardens van Plas Cadnant. Die zijn maar 2 dagen per week open en toevallig ook op donderdag. De toegangsweg is al prachtig, dwars door weiden en bos waar de schapen gewoon los lopen.
De parkeerplaats is op een wei tussen de schapen. Een aardige jongeman legt ons uit welke bloemen waar bloeien en waarom. We beginnen de wandeling en zijn blij verrast door de intieme sfeer. De paden zijn van steenslag en stijgen en dalen, er zijn veel hoekjes, er is een riviertje en er zijn 2 watervallen. Het is ook nog de warmste dag van onze vakantie met rond de 19 graden. 

We rijden naar Rhosneigr waar de kust mooi zou zijn volgens verschillende bekenden. Maar wij komen tot de conclusie dat we de afgelopen tijd veel mooiere kusten hebben gezien. We besluiten dan tot slot nog langs Caernarfon te gaan. 

Caernarfon is een plaats met veel historie. De Romeinen waren er al en de geschiedenis gaat nog verder terug. Het Kasteel van Caernarfon is ook weer een ruïne en een hele imposante. Het is een heel groot, hoog en stevig gebouw dat uitmondt in stadswallen. We drinken er wat en wandelen langs de haven en over de markt. Dan is het tijd huiswaarts te gaan, waar we tegen half 7 arriveren. Snel de blog schrijven en daarna aan het eten beginnen. 

10 juni - van Milford Haven naar Betws-Y-Coed. 

Gisteravond maakten we voor de laatste keer een rondje over het landgoed van de manor. De paarden in de wei kwamen weer snel aanlopen voor een aai over de neus en een vriendelijk woordje. De vele honden kwispelden vriendelijk en de eekhoorntjes huppelden voor ons uit.

Bij het wakker worden vanmorgen zien we alweer een stralend blauwe hemel. Bij het ontbijt laat de eigenares ons weten dat ze nooit meer andere koffie neemt dan die sterke die ze voor Rene heeft aangeschaft; ' much better' vond ze. 
Voor de eerste keer ontbijten we samen met andere gasten en we maken een gezellig praatje. 

Om 10 uur vertrekken we en draaien de weg op om naar Betws-y-Coed te gaan. Even voorbij Cardigan willen we van het uitzicht genieten, maar Rene vindt de parkeerplaats niks en slaat linksaf richting zee. Maar... we komen terecht op weer zo'n ongelooflijk smal weggetje en vrezen dat we hopeloos aan het verdwalen zijn. Hoewel de navigatie een duidelijk doel voor ogen heeft door ons rechtsaf-linksaf-linksaf-rechtsaf te sturen. We volgen braaf de instructies en dan gebeurt het; op het smalle bosweggetje komt ons een grote vuilniswagen tegemoet. Geen kans dat hij teruggaat! Dus moeten wij ongeveer 500 m achteruit tot aan een kruising van boswegen, met aan een kant een diepte en aan de andere kant een rotswand. Dankzij de stuurmanskunst van Rene verloopt het prima. De vuilniswagen vervolgt zijn weg en wij kunnen opnieuw het weggetje op, maar wel met het vaste voornemen, dat wij niet nog een keer degenen zijn die teruggaan!
We volgen de instructies van de navigatie en komen uiteindelijk weer op de grote weg terecht. En al die tijd geen parkeerplek gezien...
We komen door Aberaeron en daar begint de prachtige kustweg met adembenemende uitzichten naar Aberystwyth. In die plaats kunnen we eindelijk even de benen strekken en koffie drinken. Aberystwyth is een aardige plaats met een echte promenade. Hier is de mooie Engelse detective serie Hinterland opgenomen en ik hoop de ingang te vinden van het politiebureau dat telkens in de serie voorbij kwam. Tijdens de wandeling door het stadje zien we die niet, maar ineens, vanuit de auto, zie ik het trappetje van het huis en neem snel, zonder te letten op de details, een foto. Ik denk dat het het goede stoepje is, maar thuis zal ik kijken of ik gelijk heb. (Ik had gelijk! Zie foto.)

Vanaf Aberystwyth steken we het binnenland in naar de bergen van Snowdonia. Eindelijk even niet zoveel heggen, weelderig begroeide taluds en muurtjes, zodat we ongehinderd van het landschap kunnen genieten. 
En eindelijk arriveren dan om even over vieren bij ons appartement in Betws-y-Coed. En hele vriendelijke mevrouw staat ons te woord en legt alles uit. Het appartement ligt op de begane grond en is ruim en comfortabel. En alles is aanwezig. We hebben zelfs een piepklein tuintje met zitje. Hier gaan we het zeker de komende dagen goed uithouden. 

Betws-y-Coed is de meest toeristische plek waar we tijdens deze vakantie zijn. In de voorgaande dagen zagen we praktisch geen toerist en al helemaal geen Hollanders. Maar hier is het gezellig druk en er zijn allerlei leuke winkeltjes en eetgelegenheden. 
   

1 opmerking:

  1. Jullie hebben weer heel wat beleefd en veel gezien in "Bestsy". Ontzettend leuk zoals je alles hebt beschreven en wat 'n schitterende foto's, Melanie!!!

    BeantwoordenVerwijderen